NOCLEGI
ROZKŁADY
Bala Leser
fot. Głowa dziewczynki/Wikimedia Commons
Zofia Woźna (ur. 31 października 1911 w Besku, zm. 14 maja 1984 w Warszawie)
REKLAMA
Zofia Woźna, właśc. Bala Leser (Beile Breindel Leser) – polska rzeźbiarka i malarka pochodzenia żydowskiego, jedna z pierwszych studentek na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Studiowała na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1919-1927, pod opieką takich nauczycieli jak Wojciech Weiss, Józef Pankiewicz, Fryderyk Pautsch i Felicjan Kowarski.
Podczas wojny zmieniła swoją tożsamość i funkcjonowała jako Zofia Woźna do końca życia. Zmieniła również swoją datę ukończenia akademii na potrzeby swojego życiorysu artystycznego. Inna studentka krakowskiej ASP, Joanna Grabowska, dokonała podobnej zmiany tożsamości.
W czasie wojny, podobnie jak inni artyści, takich jak Maria Jarema, Henryk Wiciński i Artur Nacht-Samborski, uciekła do Lwowa i pracowała w kooperatywie "Chudożnik". Po wyzwoleniu przeniosła się do Lublina, a później osiedliła się w Warszawie.
Zofia Woźna nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci. Zmarła 14 maja 1984 r. w Warszawie. Jej pogrzebem zajęła się Janina Jaworska, która była przyjaciółką artystki, a została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie w niedalekiej odległości spoczywa Joanna Grabowska.
Otrzymała wiele odznaczeń, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, medal X-lecia Polski Ludowej i Złoty Krzyż Zasługi za pracę artystyczną. Była również laureatką Nagrody II stopnia Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości w 1965 r., a wiele jej prac można znaleźć w zbiorach Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Z życiorysu
Faktycznie Bala Leser (Beile Breindel Leser) urodziła się 16 października 1897 w Krakowie jako córka Sary Strücker i Markusa Lesera. Była trzecim dzieckiem w rodzinie Leserów, mając dwóch braci: Schaje Uschera i Chaima.Studiowała na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1919-1927, pod opieką takich nauczycieli jak Wojciech Weiss, Józef Pankiewicz, Fryderyk Pautsch i Felicjan Kowarski.
Podczas wojny zmieniła swoją tożsamość i funkcjonowała jako Zofia Woźna do końca życia. Zmieniła również swoją datę ukończenia akademii na potrzeby swojego życiorysu artystycznego. Inna studentka krakowskiej ASP, Joanna Grabowska, dokonała podobnej zmiany tożsamości.
W czasie wojny, podobnie jak inni artyści, takich jak Maria Jarema, Henryk Wiciński i Artur Nacht-Samborski, uciekła do Lwowa i pracowała w kooperatywie "Chudożnik". Po wyzwoleniu przeniosła się do Lublina, a później osiedliła się w Warszawie.
Zofia Woźna nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci. Zmarła 14 maja 1984 r. w Warszawie. Jej pogrzebem zajęła się Janina Jaworska, która była przyjaciółką artystki, a została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie w niedalekiej odległości spoczywa Joanna Grabowska.
Otrzymała wiele odznaczeń, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, medal X-lecia Polski Ludowej i Złoty Krzyż Zasługi za pracę artystyczną. Była również laureatką Nagrody II stopnia Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości w 1965 r., a wiele jej prac można znaleźć w zbiorach Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Twórczość
Jej twórczość obejmowała popiersia, rzeźby figuralne oraz kompozycje o charakterze pomnikowym. Jej styl ewoluował, skłaniając się ku syntezie i kubistycznemu traktowaniu formy, a w pierwszej połowie lat 50. XX wieku tworzyła w duchu realizmu socjalistycznego. Równolegle zajmowała się malarstwem sztalugowym, tworząc serie obrazów o tematyce morskiej, portretów i wnętrz.PRZECZYTAJ JESZCZE
